Για άλλο πράγμα θα έπρεπε να θρηνούν σήμερα οι ΕΛΛΗΝΕΣ και όχι για την Αγια Σοφιά. Διαβάστε.

Την πόλη την έδωσε η εκκλησία για να γλυτώσει από το κίνημα του Πλήθωνα που ζητούσε επανελλήνιση.
Για την εκκλησία ο κίνδυνος να εδραιωθεί επίσημα ο Ελληνισμός μέσω του Πλήθωνα θα ήταν τρομακτικότερος από τον δυτικό αλλά και από τον ανατολικό κίνδυνο.

Φυσικά επέλεξε τον ανατολικό κίνδυνο που της εγγυήθηκε ότι θα διατηρηθεί η πίστη της, η περιουσία της και τα προνόμια της. Όπως και έγινε.
Λέγεται ότι 50.000 νέοι ήταν στα μοναστήρια και έτρωγαν και έπιναν χωρίς να παράγουν τίποτα διότι ο θεός είχε αποφασίσει ότι η πόλη θα τουρκέψει, τους είχαν προετοιμάσει, κατηχήσει, για αυτό που είχαν σχεδιάσει, και μόνο 5-7 χιλιάδες υπερασπίστηκαν την πόλη.

Εκτός από την προδοσία της εκκλησίας, αν και η εκκλησία δεν έχει πατρίδα για να προδώσει, ο Μονοθεϊσμός είναι οικουμενικός και πάνω από πατρίδες, η λέξη πατρίδα δεν υπάρχει σε κανένα χριστιανικό κείμενο, έφταιγε και το ότι ο Παλαιολόγος που ήταν ενωτικός διότι γνώριζε ότι μόνο μια ένωση με τη δύση θα απέτρεπε την σίγουρη άλωση δεν είχε την απαραίτητη εξουσία διότι η εκκλησία όπως και σήμερα έκανε κουμάντο στα πάντα.

Σήμερα οι Έλληνες, αν δεν ήταν υπνωτισμένοι και Ρωμιοί, θα έπρεπε να θρηνούν που εκείνη την εποχή η εκκλησία απέτρεψε την επανελλήνιση της αυτοκρατορίας από τον Πλήθωνα.

Αυτό θα έπρεπε να θρηνούν αφού υποτίθεται είναι ΕΛΛΗΝΕΣ.
Έπρεπε να θρηνούν που άλλη μια επανάσταση, αναίμακτη αυτή τη φορά, κατά του Ορθόδοξου κατακτητή είχε αποτύχει.  Αν και ο Πλήθωνας γενικότερα δεν απέτυχε. 
Κυρίως από το έργο του ξεκίνησε η αναγέννηση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στην Ευρώπη.

Αν ο Πλήθωνας είχε καταφέρει να κάνει ΕΛΛΗΝΙΚΟ το Ορθόδοξο Βυζάντιο 10-20 χρόνια πριν, θα είχε αποτραπεί πιθανότατα και η άλωση, διότι θα υπήρχαν στις επάλξεις κοντά στις 100.000 στρατιώτες. ΕΛΛΗΝΕΣ στρατιώτες.