Τελούν παρακλήσεις υπέρ Υγείας. Ποια Υγεία, τη θεά ΥΓΕΙΑ; Δηλαδή λένε τη λέξη ονόματος θεάς μας; Αυτά συμβαίνουν όταν χρησιμοποιείς την Ελληνική γλώσσα, η οποία είναι όπως το έθνος μας ταυτισμένη, ένα, με την εθνική θρησκεία μας.

Έβλεπα χθες μια σειρά στην τηλεόραση, και σε μια σκηνή εμφανίζεται ένας παπάς για να δώσει μια ευχή — μια παράκληση υπέρ ΥΓΕΙΑΣ για μια ασθενή.

Μπαίνω στα εκκλησιαστικά μου αρχεία — ναι, έχω τέτοια — και είναι γεμάτα ευχές και προσευχές υπέρ ΥΓΕΙΑΣ.

Δεν έχουν δική τους λέξη και επικαλούνται, εύχονται προς τη θεά Υγεία;

Τώρα θα μου πεις δεν είναι το μόνο. 

Εδώ ο υποτιθέμενος Ιησούς κατέβηκε υποτίθεται στον ΑΔΗ. 

Κατέβηκε δηλαδή στον ΑΔΗ της Ελληνικής μυθολογίας και κοσμοαντίληψης; 

Αυτής που θεωρεί ως ειδωλολατρία η εν λόγω θρησκεία.  

Δεν φανταζόμουν ότι αυτό ήθελε εξήγηση.

Φυσικά και εννοούν διαφορετικά πράγματα οι δύο θρησκείες. 

Δεν εννοούν την θεά ΥΓΕΙΑ ή τον ΑΔΗ όπως τον εννοούμε εμείς όταν προσεύχονται του εδώ μονοθεισμού, απλώς φανερώνω τον εγκλωβισμό τους χρησιμοποιώντας Ελληνικές λέξεις, που δεν μπορούν να ξεφύγουν από την Ελληνική γλώσσα δηλαδή.