«... Επανερχόμαστε λοιπόν στο αφετηριακό σημείο, που εκφράσαμε από το 1996, δηλαδή στο ότι το πραγματικό έθνος καθορίζεται πρωτίστως από ιδιαίτερη κοσμοαντίληψη, ιδιαίτερη θρησκεία και ιδιαίτερο αξιακό σύστημα και τρόπο συμπεριφοράς («έθος»), αφού η τυχόν απουσία τους αχρηστεύει και την ωφέλεια της κοινής καταγωγής και της κοινής γλώσσας. Για πολλοστή φορά επαναλαμβάνουμε πως για να υπάρξει παλινόρθωση των εθνών και αποκατάσταση της «Εθνόσφαιρας» του πλανήτη, πρέπει να προηγηθεί η παλινόρθωση όλων αυτών που πραγματικά καθορίζουν το κάθε έθνος και το διαφοροποιούν από τα υπόλοιπα. Αρέσει δεν αρέσει αυτό σε κάποιους, αυτό προϋποθέτει την πνευματική απελευθέρωση των εθνών από τις ξένες και ισοπεδωτικές αιρέσεις του μονοθεϊσμού που τώρα τα κρατούν αιχμάλωτα και ναρκωμένα και, κατά κυριολεξία, τα ακυρώνουν. Δεν γίνεται ομελέτα δίχως να σπάσει κάποιος αυγά. Η παλινόρθωση των εθνών, όσων υπάρχουν ακόμη, περνάει υποχρεωτικά μέσα από την παλινόρθωση των εθνικών θρησκειών τους. Υποχρεωτικά!»
( Από το θεμελιακό κείμενο «Ο ΚΑΥΓΑΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ – ΑΡΝΗΣΙΠΑΤΡΙΑΣ ΣΤΟΝ "ΑΧΥΡΩΝΑ" ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΕΘΝΩΝ», Ιούλιος «2014»
Βλάσης Ρασσιάς.
Εθνος είναι ο ιδιαίτερος, εθνικός τρόπος που έρχεται μια ομάδα ατόμων σε επαφή με το θείο. Ο οποίος με την σειρά του δημιουργεί ξεχωριστή εθνική κοσμοαντίληψη και στην συνέχεια ιδιαίτερη εθνική σκέψη.
Αυτή η ιδιαίτερη εθνική ματιά δημιούργησε όλα αυτά που θαυμάζει ο κόσμος σήμερα.
Αν ήταν σε άλλο τόπο ή αν διαγραφεί και αντικατασταθεί η κοσμοαντίληψη, αυτού του τόπου, σε αυτόν εδώ τον τόπο, θα δημιουργηθεί κάτι άλλο, μη Ελληνικό.
Θέλουν δεν θέλουν όμως, ο Ελληνισμός έχει ζήσει. Κρυφά ή φανερά.
Αυτό που δημιουργήθηκε εδώ πριν την βίαιη επέμβαση, μπορεί να μεταδοθεί, αν και δεν είναι σκοπός του. Δεν μπορεί να κλειστεί, να απομονωθεί σε έναν πλανήτη που έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο επικοινωνίας. Δεν έχει σκοπό να πεθάνει στην απομόνωση ο ελληνισμός μέσα σε έναν πλέον απίστευτα εξωστρεφή κόσμο λόγω της τεχνολογίας.
Αυτός ο τόπος μπορεί πλέον με αυτό το εκπληκτικό που δημιούργησε να μετατρέπει σε αυτόχθονο ότι έρχεται σε επαφή με το δημιούργημα του. Με τον Δεύτερο Ηλιο(την Παιδεία των Ελλήνων).
Εύκολο δεν είναι. Πολλοί ξένοι ή και νεοέλληνες νόμισαν ότι τον αντιλήφθηκαν αλλά τελικά δεν τα είχαν καταφέρει. Κάποιοι όμως μπόρεσαν να αγκαλιάσουν πραγματικά τον δεύτερο Ηλιο και έμειναν ψυχικά σε αυτόν τον τόπο για πάντα.
Σε αυτό το έθνος.
Πλήθων Τ. Προμηθέας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας να είναι ευπρεπή.