Όχι δεν θα αρχίσω αυτό που δεν έκανα ποτέ.
Ένα και μοναδικό κείμενο θα είναι.
Συγνώμη σε όλους που θα αναφερθώ αλλά γνωρίζουν ότι όταν μιλώ για την ΕΕΘ και τον φορέα της δεν με επηρεάζουν συναισθήματα φιλίας ή οτιδήποτε άλλο.
Το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο. Έτσι και αλλιώς προορίζεται για εκείνους που πραγματικά τους ενδιαφέρει να διαβάσουν την γνώμη μου.
Αποτραβήχτηκα από την ενεργό δράση για προσωπικούς λόγους κατά αρχάς αλλά και από σεβασμό προς τον αγώνα και τη μνήμη του Βλάση Ρασσιά.
Αυτή η σκέψη, της αποχώρησης, βέβαια με ταλάνιζε από πέρυσι τον Οκτώβριο που χάσαμε με τόσο δραματικό τρόπο τον Ιερέα μας Κώστα Βεργάκη.
Το θέμα έχει τελειώσει αλλά κάτι πρέπει να πω για αυτή την αποχώρηση.
Πάντα προσπαθούσα να αγωνίζομαι με σοβαρότητα και μόνο με σοβαρότητα, σεβόμενος με τις κινήσεις μου πρωτίστως τον κόσμο, τους θρησκευτές δηλαδή και μετά όλους τους άλλους. Με σοβαρότητα.
Με αυτό δηλαδή που ήταν και το βασικό χαρακτηριστικό του ΥΣΕΕ. Σοβαρότητα.
Αυτό έχει χαθεί ως προς την λειτουργία και μόνο, και εγώ δεν μπορώ να είμαι μέλος αυτού του πράγματος μέχρι να επανέλθει.
Τουλάχιστον ως άτομο που πρέπει να παίρνει συλλογικές αποφάσεις.
Παραμένω βέβαια στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία και φυσικά στο ΥΣΕΕ.
Φεύγω χωρίς τύψεις διότι ποτέ σε αυτά 3 χρόνια της εσωτερικής κρίσης του ΥΣΕΕ δεν ανάρτησα δημόσια την οποιαδήποτε μικρότητα, τοποθέτηση, προσωπική επίθεση, αν θυμάμαι καλά.
Εγώ έκανα ότι μπορούσα τα 10 τελευταία χρόνια από την ίδρυση του ΥΣΕΕ Κρήτης και μάλιστα ως τελευταίο χαρτί και με σκοπό να ταρακουνήσω, το έκλεισα.
Φυσικά και δεν είναι δικό μου μαγαζί και δεν θα είχα δικαίωμα να το κάνω αυτό αν υπήρχε κάποιο οργανόγραμμα λειτουργίας που όριζε το τι έπρεπε να γίνει σε περίπτωση αποχώρησης. ΑΛΛΑ.
Τώρα είναι μια κατάσταση που δύο ΙΔΙΑ διαφορετικά πράγματα θέλησαν να εντάξουν το ΥΣΕΕ Κρήτης, με τους δικούς τους όρους, με το μέρος τους.
Αυτό το ΥΣΕΕ Κρήτης που μου παρέδωσε ο Βλάσης το 2014 δεν θα παραδοθεί σε κανέναν, θα παραμείνει στην σοβαρότητα έστω και κλειστό. Θα μείνει κλειστό και το www.yseekritis.gr και η σελίδα του
στο Facebook «ΥΣΕΕ Κρήτης - Ελληνική Εθνική θρησκεία».
Ή αλλάζει το πράγμα, δεν το βλέπω σύντομα, ή ας δοκιμάσει όποιος άλλος θέλει να κάνει κάτι στην Κρήτη από την μεριά του ΥΣΕΕ αλλά με την υπάρχουσα νοοτροπία δεν το βλέπω να μπορεί να γίνει κάτι ουσιαστικό.
Απλώς ο πρώτος φορέας στην Κρήτη έκλεισε. Για πόσο δεν ξέρω.
Θα ανοίξει άλλος εδώ, επίσης της ΕΕΘ και του ΥΣΕΕ, πιθανότατα θα ανοίξουν ΔΥΟ με τα ίδια σύμβολα και ονόματα που δεν θα «ΜΙΛΙΟΥΝΤΑΙ» μεταξύ τους.
Θα μπορούσα, αν ήμουν είρωνας, να ανοίξω και το παλιό, πρώτο ΥΣΕΕ Κρήτης, για να είμαστε 3 ΥΣΕΕ Κρήτης αλλά φυσικά και δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο. 😀
Προσπάθησα και έκανα προτάσεις για να βρεθεί λύση.
Είχα προτείνει να φτιαχτεί Οργανόγραμμα λειτουργίας της θρησκείας, ήταν σχεδόν έτοιμο όσο ζούσε ο Βλάσης, ώστε να μπορεί να λειτουργεί το πράγμα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και να μην επηρεάζεται από απώλειες ανθρώπων, αποχωρήσεις, διαφωνίες και οτιδήποτε άλλο.
Να υπάρχει τρόπος εκλογής της κάθε οργανικής θέσης, τρόπος αξιολόγησης των πάντων, πειθαρχικό, κάτι σαν εκκλησία του δήμου για προτάσεις και ότι άλλο χρειάζεται.
Να υπάρχει ένας τρόπος μέσα στο οργανόγραμμα για ελεύθερη έκφραση των Ιερέων.
Αντί αυτού καταργήθηκε ακόμα και η ετήσια σύνοδος Ιερέων και υπήρξε παραδοχή ότι δεν είχε κάποια μεγαλύτερη δύναμη πέρα του να καταθέτει προτάσεις για να κρίνει το ΔΣ.
Συνεχίζει αυτός ο φορέας να λειτουργεί σαν μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που 7-8 άτομα κλεισμένα σε ένα ΔΣ αποφασίζουν για τα πάντα.
Με τη μόνη απάντηση ότι έτσι «λειτουργούσε και παλιά».
Από την άλλη διαφορετική ΙΔΙΑ μεριά τώρα. Το είχα θέσει επανειλημμένα στην άλλη πλευρά που δημιουργήθηκε.
Δεν φτιάχνεις ένα άλλο καράβι, ακόμα και με την ίδια σημαία, όνομα, όραμα και σκοπό, επειδή διαφωνείς με τον καπετάνιο. Μένεις και διαφωνείς εντός.
Δεν φτιάχνεις μια άλλη Ελλάδα επειδή διαφωνείς με την κυβέρνηση.
Μένεις και διαφωνείς, αγωνίζεσαι εντός.
Δηλαδή; αν συμβεί το ίδιο αργότερα στην δεύτερα Ελλάδα; θα φτιάξεις μια τρίτη;
Σε αυτή τη λύση απουσιάζει το επιχείρημα.
Είναι μόνο ενθουσιασμός.
Προσπάθησα να τους πείσω να μου γράψουν, να μου πουν, και οι δύο, ποιος είναι τελικά ο λόγος της «εσωτερικής» διάσπασης;
Κανείς δεν μου έδωσε σαφή απάντηση.
Ακόμα δεν μπορώ να δηλώσω ποια είναι η πραγματική αιτία.
Μόνο παράπονα για συμπεριφορές από τη μια και την άλλη μεριά.
Δηλαδή πραγματικά αν μας ρωτούσε ένα θεσμικό πρόσωπο, κάποιος από το Ελληνικό δημόσιο, το λόγο διάσπασης; Όχι πως θα ενδιαφερθούν αλλά λέμε τώρα.
Τι απάντηση θα του δίναμε; «Μου μίλησε άσχημα; Δεν άκουγε, έκανε του κεφαλιού του, γκρίνιαζε συνεχώς».
Θα γελούσαν μαζί μας.
Δεν αφήνεις τα αισθήματα σου να επηρεάζουν τον αγώνα.
Είναι τακτική τρίτης δημοτικού το να καταθέτουμε δημοσία «αυτός, αυτή, μου μίλησε έτσι, μου έκανε αυτό, είπε το άλλο, έχει αυτά ελαττώματα και ότι άλλη προσωπική επίθεση ».
Αυτά θα έλυνε η ύπαρξη του οργανογράμματος λειτουργίας.
Δεν χρειάζεται να χωνευόμαστε, να είμαστε φίλοι για να λειτουργούμε ως οργανισμός.
Το επίσης δραματικό είναι ότι βρήκαν ευκαιρία άλλες ομάδες του λεγόμενου αρχαιοελληνικού χώρου, που αν και τους βαραίνει ότι πριν από χρόνια έστειλαν όλες μαζί οργανωμένα επιστολή στις δημόσιες υπηρεσίες ώστε να μη αναγνωριστεί ως «ΓΝΩΣΤΗ» η Ελληνική Εθνική Θρησκεία που είχε καταθέσει τότε ο Βλάσης Ρασσιάς.
Δεν ξέρω αν ενημερώνουν τα άτομα που τους ακολουθούν για την ύπαρξη αυτής της κίνησης.
Φυσικά και δεν πρέπει να βαραίνετε ο κόσμος που τους ακολουθεί με τις πράξεις κάποιων ατόμων και σίγουρα κάποια στιγμή πρέπει να τα αφήσουμε όλα στην άκρη και να συνυπάρξουμε.
Όλοι άνθρωποι είναι και λάθη κάνουν ή που νομίζουν ότι έκαναν το σωστό για τους λόγους τους αλλά και συγνώμη μπορούν να ζητήσουν αν νομίζουν ότι χρειάζεται.
Αλλά δεν με αφορά αυτό.
Ίδια πράγματα δεν λέμε, ίδιοι δεν είμαστε.
Απλώς πρέπει να συνυπάρξουμε.
Το λέει και η ίδια η θρησκεία του Έλληνα.
Η Ελληνική Εθνική Θρησκεία, όσο και αν κάποιοι το έχουν ξεχάσει.
«α»
«Με τον όρο «Ελληνική Εθνική Θρησκεία» εννοούμε το σύνολο των «νομιζομένων» των Εθνικών (δηλαδή μη χριστιανών) Ελλήνων του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, για τον Κόσμο, για τους Θεούς, για την εκδηλωμένη φύση, για τα ζώα και τους ανθρώπους.»
«β»
Η ΕΕΘ συνεχίζει τον αγώνα του Ιουλιανού και του φίλου του, Φιλόσοφου Σαλλούστιου.
Δηλαδή την συγκέντρωση του έθνους σε αυτό τον αγώνα, έχοντας μια ασπίδα, μια μόνο συγκεκριμένη «μη δογματική» έκφραση ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον μονοθεϊσμό.
Ο μέγας Ιουλιανός είδε, εκτίμησε τον κίνδυνο και αμέσως έκανε το πρώτο βήμα οργάνωσης, σύμπτυξης της βασικής κοσμοαντίληψης του έθνους, ώστε να συγκεντρωθεί το έθνος σε αυτό τον αγώνα κατά του με τη βία κατακτητή μονοθεϊσμού που θα διαρκούσε, διαρκεί, 17 αιώνες +.
Στην ουσία η βασική μας κοσμοαντίληψη που υποστηρίζει το «β» περικλείεται στα λόγια του Βλάση Ρασσιά:
«Είναι πασιφανές, ότι αποδεχόμαστε ΟΛΕΣ τις επιμέρους απόψεις ΕΝΤΟΣ των 3 βασικών (και απαραίτητων) θέσεων που είναι:
*) ότι δεν υπάρχει εκ του μηδενός δημιουργία,
*) το Ον αποτελεί την μόνη πραγματικότητα και είναι αεί
*)και η θεότητα δεν προϋπήρξε του Οντος και ούτε βρίσκεται εκτός αυτού.
Στην ουσία η βασική μας κοσμοαντίληψη όπου υποστηρίζει το «β» λέει το ίδιο πράγματα με το «α» αλλά έχει ως σκοπό να προτρέψει, να ανυψώσει το επίπεδο.
Δηλαδή να στρέψει τον κόσμο σε μια πιο φιλοσοφική, ορθολογική ματιά, άποψη, για την θρησκευτική μας κοσμοαντίληψη χωρίς όμως να βγάζει εκτός αυτόν που δεν επιθυμεί αυτή την άποψη ή που δεν μπορεί να την κατανοήσει.
Πάντα θα υπάρχουν Έλληνες που θα έχουν τέτοιες απόψεις, ότι ο Ζεύς, παράδειγμα, κάθεται σε κάποιο θρόνο στον Όλυμπο και πετά κεραυνούς ή και το ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο. Αυτοί παραμένουν εντός της θρησκευτικής μας κοσμοαντίληψης.
Τουλάχιστον σε δύο συνόδους Ιερέων το είχα θέσει αυτό.
Ότι μέσω των κοινωνικών δικτύων και την τάση που έχουμε να διορθώνουμε τον κόσμο με αυστηρά κριτήρια σωστού λάθους έχουμε διώξει όχι εκατοντάδες αλλά χιλιάδες άτομα.
Αυτό λοιπόν είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο αλλά έτσι είναι.
Το να κρατάς δηλαδή σε ισχύ και το «α» και το «β».
Από τη μια μεριά είναι τα «πάντα».
Να δέχεσαι δηλαδή από τον φιλόσοφο μέχρι αυτόν που πιστεύει ότι οι θεοί κάθονται πραγματικά στον Όλυμπο και τρώνε αμβροσία.
Από αυτόν που κατανοεί «το σύνολο των νομιζομένων» μέχρι αυτόν που νομίζει ότι η θρησκεία του Έλληνα είναι συγκεκριμένα ΜΟΝΟ η Ορφική θρησκεία ή κάποια άλλη θεωρία.
Και από την άλλη ότι έχουμε συγκεκριμένη θρησκευτική κοσμοαντίληψη.
Στην πραγματικότητα το «α» εμπεριέχει το «β» και το ανάποδο αλλά τελικά μπορώ να δηλώσω με σιγουριά ότι ελάχιστοι το κατανόησαν.
Το ΥΣΕΕ ήταν ο πρώτος και μοναδικός φορέας.
Για την δημιουργία του ΥΣΕΕ το 1996 συμφώνησαν ΟΛΟΙ, ακόμα και αυτοί που έφυγαν μετά.
Όλοι(σχεδόν) όσοι δημιούργησαν μετά κάτι διαφορετικό ήταν πριν μέλη του ΥΣΕΕ.
Αν αυτοί που έφυγαν τότε και έφτιαξαν τις άλλες κοινότητες διαφωνούσαν μόνο στο λειτουργικό κομμάτι, της οργάνωσης, θα έπρεπε να καθίσουν να το παλέψουν ή να αποχωρήσουν εντελώς.
Αλλοίμονο αν φτιάχνει και από ένα ΥΣΕΕ ή κάτι άλλο, ο καθένας που διαφωνεί σε κάτι.
Αλλοίμονο δηλαδή αν δεν μπορεί να κατανοήσει καθένας που αγωνίζεται για την επανελλήνιση ότι τα αρχαία χρόνια και για όλα τα επόμενα δεινά του Ελληνισμού έφταιγε η εσωτερική διαμάχη και ειδικότερα οι πόλεμοι μεταξύ Σπαρτιατών και Αθηναίων.
Αλλοίμονο αν δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό κάνοντας τα ίδια λάθη σήμερα.
Λέω ότι δεν θα έπρεπε να δημιουργήσουν τότε κάτι άλλο, όταν αποχώρησαν από το ΥΣΕΕ, αναλύοντας μόνο την περίπτωση εκείνη που διαφωνούσαν μόνο στην λειτουργία και όχι στο θρησκευτικό κομμάτι.
Διότι δεν αλλάζει κάποιος θρησκεία όταν δεν διαφωνεί με την θρησκεία αλλά μόνο με το πως λειτουργεί ο φορέας της.
Αν όμως αυτοί που έφυγαν διαφωνούσαν θρησκευτικά και όχι μόνο για τον τρόπο λειτουργίας και εφόσον δεν τους δόθηκε εναλλακτική συνύπαρξης από το ΥΣΕΕ καλά έκαναν και έφυγαν και έφταιξαν κάτι διαφορετικό.
Το ΥΣΕΕ έπρεπε να υπακούσει σε αυτό που το ίδιο δηλώνει, στο «α» δηλαδή, και να δώσει λύση συνύπαρξης.
Συνύπαρξη δηλαδή με μια ομάδα που είχε ίσως διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων και που φυσικά δεν έφευγε από τα όρια του «α».
Ο Βλάσης Ρασσιάς διαφωνούσε με την ίδρυση αυτών των ομάδων τότε και σίγουρα είχε δίκιο τότε.
Τα πράγματα αν είναι δύσκολα σήμερα με μέγεθος «Χ», πριν 25 χρόνια ήταν δύσκολα 100«Χ».
Δεν θα μάθουμε ποτέ για το πώς θα φερόταν σήμερα.
Ο Βλάσης Ρασσιάς όμως ήταν ανοιχτός σε οποιαδήποτε πρόταση.
Ο Βλάσης Ρασσιάς είμαι σίγουρος ότι θα πήγαινε να μιλήσει οπουδήποτε όπου θα μπορούσε να το κάνει.
Όχι μόνο σε άλλες κοινότητες αλλά ακόμα και σε μοναστήρι να του έλεγαν να πάει, θα το έκανε.
Το ΥΣΕΕ πρέπει να αντιληφθεί ότι σήμερα δεν είναι το τότε, γενικότερα.
Σήμερα είναι διαφορετικές οι συνθήκες.
Από την άλλη όμως είναι αλήθεια ότι ίδια πράγματα δεν υπάρχουν.
Δεν είναι ίδια πράγματα οι άλλες ομαδικές παρουσίες με την Ελληνική Εθνική Θρησκεία.
Οι απόψεις όμως που δεν ξεφεύγουν από τα όρια του «α» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως διαφορετική θρησκεία.
Αυτός που έχει ένα συγκεκριμένο νομιζόμενο και απορρίπτει ότι η θρησκεία είναι όλα τα νομιζόμενα ανήκει στην θρησκεία αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ του Έλληνα.
Νομικά βέβαια είναι άλλες θρησκείες, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Το πώς τις βλέπει δηλαδή το κράτος τις άλλες ομάδες.
Νομικά αλλά και υπαρξιακά όταν κάποιος δηλώνει αυτό που είναι, και δεν το δηλώνει κάτω από κάποια πίεση, το δηλώνει δηλαδή ελεύθερα, τότε είναι αυτό που δηλώνει.
Εκτός δηλαδή από τα υπόλοιπα, και νομικά υπάρχουν διαφορές ως προς το τι έχουμε δηλώσει ότι είμαστε στο κράτος.
Η ΕΕΘ έχει δηλώσει γενικά το «α».
Όταν όμως κάποιος άλλος καταθέτει «ομολογία πίστης» στο κράτος δηλώνοντας ότι η θρησκεία του Έλληνα είναι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ η Ορφική θρησκεία και όχι το σύνολο των νομιζομένων πηγαίνει κόντρα στο «α» αλλά και στο «β» αφού δηλώνει ότι δεν συμφωνεί με το «σύνολο των νομιζομένων» αλλά δηλώνει ότι η πατρώα θρησκεία είναι η Ορφική.
Δεν ασχολούμαι καθόλου στο ότι μπορεί στην πράξη να τελεί λατρεία που δεν είναι αυστηρά Ορφική.
Δεν ασχολούμαι καθόλου διότι είμαστε αυτό που δηλώνουμε όταν δεν είμαστε υπό κατοχή και δεν φοβόμαστε να πούμε την αλήθεια.
Μπορεί να κάνω λάθος διότι δεν είμαι και εντελώς σίγουρος ότι αυτό δηλώνουν ως ομολογία πίστης στο κράτος, μπορεί να κάνω λάθος αλλά πιθανότατα δεν κάνω.
Δεν τα γράφω ως κατηγορία τα παραπάνω, για να μην παρεξηγηθώ, ο καθένας έχει δικαίωμα να δηλώνει και να θεωρεί ότι θέλει.
Προσπαθώ να εξηγήσω κάποια πράγματα όπως τα καταλαβαίνω εγώ και που ίσως δεν έχουν προβληματίσει τον κόσμο.
Με λίγα λόγια στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ανήκουν τα πάντα που γυρίζουν γύρω από την λατρεία μας, φιλοσοφία μας, μυθολογία μας, πολιτισμός μας.
Ως θρησκεία, η ΕΕΘ περικλείει όλα τα νομιζόμενα που δεν είναι κοντά στον μονοθεϊσμό φυσικά.
Ακόμα και την αντίληψη των πραγμάτων της Λάβρυς, της ΑΕΘ, της ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ και ότι άλλο μπορεί να δημιουργηθεί, που θα δημιουργηθεί. Είναι σίγουρο.
Διότι πιθανότατα θα είναι εντός του «α».
Το λάθος λοιπόν του ΥΣΕΕ ως φορέας είναι ότι δεν μπόρεσε να διαχειριστεί αυτό που η θρησκεία του Έλληνα ορίζει.
Το «α» και το «β», αντί αυτού, προσκολλήθηκε μόνο στο «β», ενώ θα έπρεπε να τηρεί και τα δύο.
Το ΥΣΕΕ είναι η πιο επίσημη κίνηση που έχει υπάρξει με συνεχή παρουσία και παρέμβαση.
Θρησκευτικά, λατρευτικά, εκπαιδευτικά, αποφεύγοντας τις φανφάρες, τα δρώμενα, τις απλές χωρίς ουσία εκδρομικές παρέες, αποκωδικοποιήσεις, παράξενες ερμηνείες και άλλα, αν και θα έπρεπε να τα δέχεται και να συνυπάρχει με όλα αυτά αφού ανήκουν στο «α».
Στη λειτουργία του φορέα και μόνο εκεί είναι το θέμα.
Για εμένα βέβαια το θέμα είναι μικρό, πολύ μικρό προς την λύση του, οι ανθρώπινες αδυναμίες είναι μεγάλες.
Το ΥΣΕΕ είναι υποχρεωμένο σύμφωνα με το «α» της θρησκείας που είναι φορέας, όχι να τις δεχτεί απαραίτητα, τις άλλες ομάδες, όχι να τις υιοθετήσει απαραίτητα αλλά να συνυπάρξει αν φυσικά καταλάβει ότι όντως είναι σοβαρές, τηρούν τους νόμους του κράτους και δεν είναι κάτι που προωθεί την παρανομία.
Ακόμα καλύτερα όχι μόνο να συνυπάρξει αλλά θα μπορούσε και η συνύπαρξη να είναι και εντός του οργανογράμματος της ΕΕΘ(αν υπήρχε, με ειδικές διατάξεις εφόσον μια ομάδα ανήκει στο «α»).
Ας αφήσουμε λοιπόν να κλειδιά και τις οχυρωμένες πόρτες. Ας προχωρήσουμε πραγματικά με ανοιχτά τα μυαλά μας αλλά χωρίς να χάσουμε αυτό το οργανωμένο και γίνουμε χύμα.
Ας προσπαθήσουμε δηλαδή να τηρήσουμε το «α» και το «β».
Αυτή την δήλωση, πολλοί την παρερμηνεύουν σε ότι το ΥΣΕΕ τελικά είναι λάθος και οι άλλες ομάδες είναι οι αδικημένες και οι καλές.
Όχι βέβαια. Η διαφορά παραμένει τεράστια.
Οι άλλες κοινότητες πραγματικά δεν ξέρω αν τηρούν τουλάχιστον το «α» ή τουλάχιστον αν υποστηρίζουν το «α»(δηλαδή όλα τα νομιζόμενα) ή έχουν συγκεντρωθεί σε κάτι συγκεκριμένο, όπως τα Ορφικά ή άλλα.
Δεν μπορώ να γνωρίζω ακριβώς.
Αν δημιουργούνται δηλαδή δογματικές απόψεις που απορρίπτουν το σύνολο του «α».
Έτσι είναι τα πράγματα.
Μιλώ για την κατανόηση και όχι αν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Φυσικά και το έχει.
Αλλά η ουσία είναι στο να συγκεντρωθούμε στην συνύπαρξη και όχι στο να συμφωνήσουμε.
Δεν συμφωνούμε ή συμφωνούμε σε κάποια.
Οι Ιερείς του ΥΣΕΕ τώρα θα πρέπει να είναι ελεύθεροι για το που κάνουν λάικ με ποιον μιλούν, με ποιον κάνουν παρέα, που πάνε και τι κάνουν.
Οι Ιερείς θα πρέπει να δεσμεύονται μόνο στο ότι δεν θα μπορούν να τελούν Ιεροπραξίες με το Ιερατικό τους χωρίς την έγκριση του φορέα που ανήκουν και φυσικά να μεταφέρουν τα του φορέα τους και όχι ότι τους έρχεται κάθε φορά.
Οι θρησκευτές, ο κόσμος τώρα, δεν πρέπει να έχει καμία δέσμευση.
Κανένας έλεγχος δεν πρέπει να γίνεται στον θρησκευτή για το τι κάνει και τι πιστεύει, σε ποια ομάδα είναι ή επισκέφτηκε. Είναι δικαίωμα του.
Η μόνη δέσμευση και υποχρέωση του θρησκευτή είναι ο σεβασμός της κάθε τελετής. Τίποτα άλλο.
Εμείς, με χαμηλά τα μάτια βάζω και τον εαυτό μου μέσα, εσείς, οι άλλοι, δεν πληρωνόμαστε από κάπου, δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι.
Έχουμε, έχετε, έχουν, δώσει, τη ζωή τους σε αυτό τον αγώνα.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον και το αποτέλεσμα των πράξεων μας.
Δεν έχουμε μια οργανωμένη κοινότητα τώρα και αιώνες, οι περισσότεροι εθνικοί κρυφά, για αιώνες, από τα μάτια του Μονοθεϊσμού, μετέφεραν έθνος έχοντας ελάχιστη επαφή με τους υπόλοιπους, ούτε μας επιχορηγεί το κράτος.
Παλεύουμε ΟΛΟΙ.
Για να φτιαχτεί κάτι που οργανωτικά δημιουργήθηκε σχεδόν από το μηδέν θέλει χρόνια.
Λάθη θα γίνουν.
Κανένας από τους πρωταγωνιστές, εντός και εκτός ΥΣΕΕ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μηδέν, ως λάθος, που του αξίζει μια γραμμή διαγραφής.
Όλοι δίνουν την ζωή τους, την ψυχική τους υγεία, την προσωπική τους ζωή.
Το αν έκαναν λάθη θα το κρίνει η ιστορία αλλά όλοι σίγουρα έχουν δώσει την ζωή τους και πρέπει να το σεβαστούμε.
Εγώ προσωπικά, αυτόν τον «μηδενισμό», ποτέ δεν θα τον δεχτώ από κανέναν και για κανέναν, εντός ή εκτός ΥΣΕΕ.
Σε αυτά τα 3 χρόνια της εσωτερικής κρίσης αλλά ούτε και τώρα θα μιλήσω για ανθρώπους μηδενικά, όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν δώσει την ζωή τους σε αυτό τον αγώνα κάνοντας την διαφορά με τον δικό τους τρόπο.
Ναι η ΕΕΘ είναι αναγνωρισμένη ως ΓΝΩΣΤΗ στη χώρα μας, μπορεί πλέον ο κόσμος να δηλώνει την θρησκεία των προγόνων του στο ληξιαρχείο, να ονοματίζει τα παιδιά του και να παντρεύεται με νομική ισχύ.
Περιμένουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου για το Νομικό πρόσωπο θρησκευτικού χαρακτήρα που θα καταστήσει την ΕΕΘ σε ότι πιο ισχυρό και επίσημο έχει γίνει τώρα και 1700 χρόνια.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί, εμείς, εσείς, οι άνθρωποι, τα πέτυχαν όλο αυτά.
Αλλά ήταν, είναι, άνθρωποι και η πίεση από το θάνατο του Βλάση μπορεί να μπερδέψει και τον πιο δυνατό.
Άλλοι να θεώρησαν μετά από αυτό ότι έπρεπε να οχυρωθούν πιο δυνατά, άλλοι ότι έπρεπε να κάνουν κάτι σαν επανάσταση.
Αλλά σίγουρα δικαιούνται, δικαιούμαστε, τουλάχιστον τον σεβασμό ως προς τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε όταν διαφωνούμε μεταξύ μας.
Όχι μόνο για να σεβαστούμε τον αγώνα που έχει δώσει τόσα χρόνια ο καθένας μας αλλά και ειδικότερα να σεβαστούμε αυτόν τον κόσμο που μας παρακολουθεί.
Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε αυτό το κράτος που ευτυχώς ακόμα λέγεται Ελλάδα και όχι Ρωμανία, που οι κάτοικοι της λέγονται ακόμα Έλληνες και όχι Ρωμιοί, όπως θα ήθελαν οι κρατούντες.
Ο κάθε απλός θρησκευτής, δίνει επίσης αγώνα ενάντια στα κοινωνικά στερεότυπα, ενάντια στην κάθε κοινωνική, αθόρυβη ή και θορυβώδης κατακραυγή εις βάρος του.
Δεν αγωνιζόμαστε μόνο εμείς που λειτουργούμε όλο αυτό. Αγωνίζονται όλοι.
Σεβασμός λοιπόν προς τον κόσμο αποφεύγοντας τις δημόσιες αερομαχίες με αερολογίες και χαρακτηρισμούς.
Εγώ προσωπικά δεν αντέχω να τα βλέπω αυτά διότι το μυαλό μου πάντα σκέφτεται το πώς τα βλέπει ο κόσμος.
Μου είπε κάποιος πρόσφατα, θρησκευτής, που δεν ήταν τόσο κοντά στα πράγματα και επηρέασε αρκετά την κρίση μου για την απόφαση μου να αποχωρήσω δείχνοντας μου μια πρόσφατη τέτοια διαφωνία με σχόλια.
«Συγνώμη αυτοί εδώ είναι οι τάδε υπεύθυνοι κατά τόπων φορέων, οι τάδε που έχουν αυτό, οι τάδε που εκπροσωπούν αυτό;»
Αυτές οι κουβέντες στα σχόλια αν ήταν από άτομα που δεν είχαν κάποια ευθύνη θα δημιουργούσαν σε αυτόν που τα διάβαζε ένα ευχάριστο χαμόγελο και τίποτα περισσότερο.
Όταν όμως είναι αυτοί που είναι;
Πραγματικά δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς δεν έχετε ζητήσει συγνώμη στον κόσμο, δεν με ενδιαφέρει ποιος έχει δίκιο αλλά μόνο το πως υποβαθμίζεται την ιδιότητα σας και άρα και τον κόσμο που σας ακολουθεί.
Άλλα όπως είχα θέσει.
Δυστυχώς μια μακροχρόνια διαφωνία δημιουργεί μεγαλύτερο πρόβλημα από το ίδιο το πρόβλημα που γέννησε αυτή την διαφωνία.
Κάτι πρέπει να γίνει τώρα.
Χαιρετίζω λοιπόν όλους, επίσης ζητώ συγνώμη σε όλους τους εθνικούς της Κρήτης αλλά δεν πρέπει να στενοχωριούνται.
Η θρησκεία που ορίζει τον Έλληνα είναι εδώ, μη κρίνεται τη θρησκεία από τον τρόπο λειτουργίας του φορέα.
Οι φορείς αποτελούνται από ανθρώπους και άρα αλλάζουν και θα αλλάζουν, ενώ η θρησκευτική κοσμοαντίληψη μας παραμένει όπως ήταν για χιλιάδες χρόνια.
Αποτραβιέμαι χωρίς να έχω κάποιο βάρος ότι δεν προσπάθησα.
Αποχωρώ από το οργανωτικό κομμάτι.
Για πόσο δεν ξέρω, μπορεί και για πάντα.
Ποτέ δεν ξέρεις.
Συγνώμη Βλάση!
Όχι που αποχωρώ, αυτό με την συγκεκριμένη κατάσταση δεν ήταν λάθος, αλλά που δεν βοήθησα τελικά όσο έπρεπε στο να αποφύγουμε τις γελοιότητες μετά τον θάνατο σου.
Αλλά όπως περίπου έλεγες «ούτε τα εγγόνια μας θα προλάβουν να δουν την Ελλάδα να σκέφτεται Ελληνικά.»
Προτείνω τουλάχιστον σε όλους αυτούς που βοήθησαν σε αυτόν τον απίστευτα δύσκολο αγώνα να μην γκριζάρουν ούτε κατά το ελάχιστο το όνομα τους, το έργο τους, που θα γραφτεί στην Ιστορία, χωρίς σοβαρό λόγο και αιτία. (Μιλώ για όλους τους εμπλεκόμενους.)
Μια συμβουλή ακόμα.
1)Μπορεί κάτι να λειτουργήσει οργανωτικά αν συνυπάρχει ειρηνικά με κάτι άλλο ως ξεχωριστά πράγματα.
2)Μπορεί κάτι να λειτουργήσει οργανωτικά αν είναι σε κόντρα με κάτι άλλο ως ξεχωριστά πράγματα.
3)Μπορεί κάτι να λειτουργήσει οργανωτικά αν ενωθεί επίσημα με κάτι άλλο.
Αλλά ΔΕΝ μπορεί να λειτουργήσει οργανωτικά αν όλα είναι χύμα και ότι μας έρθει.
Το να υποστηρίζει κάποιος, να συμφωνεί, να του αρέσει περισσότερο το ΚΑΤΙ αλλά προσπαθεί να εργάζεται όχι μέσω αυτού του ΚΑΤΙ άλλα μέσω του ΑΛΛΟΥ, δημιουργεί διάβρωση σε όλα τα επίπεδα στο ΚΑΤΙ αλλά και στο ΑΛΛΟ.
Αυτό λέγεται διάβρωση, μπάχαλο, και δεν αλλάζει από το αν αυτό γίνεται επίτηδες ή κατά λάθος.
Αν συνεχιστεί αυτό το χύμα και απλώσει το πράγμα ακόμα περισσότερο θα πέσει το γέλιο της Αρκούδας αν δεν επιλεγεί αυστηρά το 1 ή το 2 ή το 3.
Όλα χρειάζονται χρόνο για να ωριμάσουν.
Υπομονή φίλοι μου.
Προσπαθήστε να βλέπετε τα πράγματα από λίγο ψηλότερα.
Ολιστικά.
Εγώ πραγματικά θα αποσυρθώ για πολύ καιρό, ευκαιρία έψαχνα.
Σκέφτηκα να απενεργοποιήσω τα σχόλια στο facebook όταν βγάλω αυτή την ανάρτηση αλλά όχι. Μπορεί τα σχόλια από μόνα τους να επιβεβαιώσουν αυτή την ανάρτηση αλλά μπορεί και όχι.
Εγώ πάντως δεν έχω την παραμικρή διάθεση να αντιδράσω σε κανένα σχόλιο.
Αυτά ήταν να πω, τα λέω καιρό τώρα, και απλώς τα έγραψα.
Ευχαριστώ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας να είναι ευπρεπή.