Ας μιλήσουμε για τον Αθεϊσμό.

                                              
Η λέξη άθεος είναι κατανοητή και περιγράψιμη μόνο σε σχέση με το πώς αυτός καταλαβαίνει το θείο. Αν για παράδειγμα κάποιος δεν είχε ποτέ την οποιαδήποτε επαφή με οποιαδήποτε κοσμοθεωρία για το θείο δεν μπορεί να δηλώσει άθεος αν και πιθανότατα θα ήταν ο πιο κοντά στην έννοια της λέξης αυτής. 

Αν και στην πράξη αυτό είναι δύσκολο. Να δεχτείς δηλαδή ότι τα γρανάζια αυτού του Σύμπαντος κινούνται μόνα τους. 

Πώς τελικά κινούνται τα γρανάζια του σύμπαντος;

Για την ακριβώς προηγούμενη πρόταση είμαι σίγουρος ότι μπορούν να υπάρξουν πάνω από 1000 διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με το ποιος την διαβάζει και τι έχει στο κεφάλι του.

Ο πρόγονος μας που δήλωνε άθεος, αυτός ο σπάνιος, το δήλωνε διότι είχε καταλάβει το θεϊο ως αυτό ακριβώς που περιέγραφε η μυθολογία μας, και διαφωνούσε με αυτό. 

Με αυτό διαφωνούσαν και πολλοί φιλόσοφοι αλλά μόνο προς αυτό. Στο να δίνει ο άνθρωπος δηλαδή στο θείο ανθρώπινες αδυναμίες και μορφές και όχι στο ότι δεν υπάρχει θεϊο.  Αθεος δεν ήταν κανείς ή σχεδόν κανείς κατά την άποψη μου.  

Εγώ προσωπικά θεωρώ απίθανο κάποιος να έχει αντιληφθεί την Ελληνική κοσμοαντίληψης μας, τι καταλαβαίνουμε ως θείο και να δηλώσει ότι δεν υπάρχει θείο. Συνήθως, αν το έχει δηλώσει, δεν το έχει κατανοήσει. Διότι αν φτάσει σε τέτοιο επίπεδο φιλοσοφικής κατανόησης του θείου δεν υπάρχει περίπτωση να δηλώσει μετά, ότι διαφωνεί. Πάντα βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. 

Φυσικά εδώ επίσης βοηθά και ο μονοθεισμός που κατηχεί τον κόσμο ότι η δικιά μας θρησκεία είναι μια πίστη προς την μυθολογία μας, δηλαδή ότι πιστεύουμε ότι υπάρχει μια Αθηνά με μια ασπίδα κάπου εκεί ψηλά και μας προστατεύει ή μας τιμωρεί ανάλογα. Κάτι σαν την δικιά τους θρησκεία δηλαδή αλλά με ψεύτικους θεούς, όπως λένε.

Δεν εννοώ ότι μεταδίδουν αναγκαστικά ψέματα, κάποιοι το κάνουν, αλλά ότι δεν μπορούν να αντιληφθούν την αλήθεια για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ, που φυσικά δεν ξεχωρίζει την ιερή μας μυθολογία ως κάτι άλλο. Το αναφέρω στην περίπτωση που το κατάλαβε κάποιος ως έτσι. 

Ο σημερινός άθεος τώρα, αντιδρά και διαφωνεί διότι αυτό που γνωρίζει ως θείο είναι αυτό που του έχει μάθει ο μονοθεϊσμός. Δεν ξέρει κάτι άλλο. Νομίζει ότι πάνω κάτω όπως και αν το περιγράψει κάποιος, έτσι πάνω κάτω καταλαβαίνουν όλοι το θείο. Όπως το περιγράφει ο μονοθεϊσμός.  

Οι σημερινοί άθεοι δηλαδή έχουν εν μέρη δίκιο που είναι άθεοι διότι κατανόησαν αυτό το στείρο και παραμυθένιο που πουλάει ο μονοθεϊσμός ως θείο, δεν είχαν την δυνατότητα να δουν και κάτι άλλο, και φυσικά το απορρίπτουν.

Το λάθος που κάνουν είναι ότι έχουν βάλει οι ίδιοι παρωπίδες με την βοήθεια του μονοθεισμού και δεν μπορούν να δουν τίποτα άλλο ως θείο ή θρησκεία εκτός από τον μονοθεϊσμό και άρα με αυτούς τους όρους απορρίπτουν τις έννοιες θρησκεία και θείο διότι τις καταλαβαίνουν αυστηρά μονοθεϊστικά. Το βασικότερο βέβαια που δεν μπορούν να καταλάβουν και άρα ούτε και τον Ελληνισμό είναι το ότι μπορεί να υπάρξει θρησκεία που να φιλοσοφεί, να εκφράζει συγκεκριμένο έθνος, να μην δογματίζει, να δέχεται τους θεούς όπως τους αντιλήφθηκε το έθνος μας αλλά την ίδια στιγμή να δέχεται ότι μπορεί και να μην είναι έτσι οι θεοί αφού θνητοί τους κατανόησαν ως έτσι.  

Επίσης, συνήθως, οι σημερινοί άθεοι υποστηρίζουν ότι οι φιλόσοφοι μας ήταν επίσης άθεοι ενώ όπως εξήγησα παραπάνω διαφωνούσαν ως προς την αυστηρά μυθολογική τους περιγραφή. Όλοι είχαν γράψει για το θείο. 

Ακόμα και ο υποτίθεται άθεος Επίκουρος έγραψε ότι ο Θεός δεν είναι για φόβο. “ΑΦΟΒΟΝ Ο ΘΕΟΣ”. Ποιον δεν πρέπει να φοβόμαστε; Τον Θεό;

Επίσης στον ΚΙΚΕΡΩΝ μας λέει ότι οι Θεοί δεν γίνονται αντιληπτοί μέσω του αισθητηριακού περιβάλλοντος αφού κανείς δεν έχει πιάσει ή ακούσει ή γευθεί Θεό, αλλά μέσω της νοήσεως <<ΛΟΓΩ ΘΕΩΡΗΤΟΙ>>. 

Πάλι στην ουσία μας περιγράφει τον λάθος τρόπο αντίληψης κάποιων για τους θεούς και όχι ότι δεν υπάρχουν οι θεοί.