Το να κολλά την λέξη αρχαία, αρχαίο, αρχαίοι σε οτιδήποτε Ελληνικό είναι μια Ορθόδοξη ανακάλυψη για να διαχωρίζει αυτά που δεν την βολεύουν να είναι ενωμένα. Διαβάστε τον προβληματισμό μου από τα σκαριά του νέου βιβλίου μου:

Σκέφτηκα να βγάλω έναν προβληματισμό στην δημοσιότητα από το βιβλίο που γράφω τώρα.
Η συνέχεια του <<Πώς ανακάλυψα ποιος είμαι>> είναι το δεύτερο βιβλίο.

Γράφω λοιπόν στον νούμερο 3 προβληματισμό, αν και δεν είναι έτοιμος ακόμα. Είναι στα γρήγορα γραμμένος. Το πρώτο καλούπι. Θέλει πολλά περάσματα ακόμα μέχρι να ολοκληρωθεί και να είναι έτοιμος για να μπει σε βιβλίο αλλά δεν έχει σημασία τώρα.

 <<Το ίδιο συμβαίνει και με την προσθήκη της λέξης Αρχαία, όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε την γλώσσα μας αλλά και τους παλαιότερους ανθρώπους αυτού του έθνους.
Αν επισκεφτούμε ένα φυσικό ή διαδικτυακό βιβλιοπωλείο με την πρόθεση να αγοράσουμε ένα Ελληνικό λεξικό. Πόσα νομίζετε ότι θα βρούμε;

Μόνο στη χώρα μας πρέπει να συμβαίνει αυτό.
Θα βρούμε λεξικά της Αρχαίας Ελληνικής, της νεοελληνικής, της κοινής Ελληνικής, της καθαρεύουσας αλλά όχι της Ελληνικής(το προφανές).

Λεξικά που να έχουν τίτλο <<λεξικό της Ελληνικής γλώσσας>> είναι απλά σπάνια και μόνο τώρα τελευταία εμφανισμένα. Όσα υπάρχουν στην ουσία αυθαίρετα ταυτίζουν μόνο την νεοελληνική ως Ελληνική.
Τελικά η Ελληνική ποια είναι;
Γιατί κατά την ίδρυση του σύγχρονου Ελληνικού κράτους δεν επιλέχτηκε το προφανές;

Όπως σωστά έθεσε αυτόν τον προβληματισμό ο Βλάσης Ρασσιάς. Γιατί δεν επιλέχτηκε η Αρχαία Ελληνική, η αττική διάλεκτος που ήταν η διασημότερη όλων;

Γιατί εγκλώβισαν τον κόσμο, τότε, μεταξύ της καθαρεύουσας και της δημοτικής;
Γιατί δεν επέλεξαν το προφανές; Μήπως ο συνήθης ύποπτος δεν ήθελε να περάσει ένα σημαντικό εθνικό κομμάτι του έθνους μας ώστε αυτό αν και με το όνομα Ελλάδα να παραμένει κάτι άλλο;

Μήπως διότι ούτε με την καθαρεύουσα αλλά ούτε και με την δημοτική θα μπορούσε κάποιος να διαβάσει άνετα τα κείμενα των προγόνων μας;

Γιατί συμβαίνει το ίδιο πράγμα και όταν θέλουμε να μιλήσουμε για τους ίδιους τους προγόνους μας; Γιατί μέσω της κατήχησης που δεχόμαστε από την υποτιθέμενη Ελληνική παιδεία μας τους ονομάζουμε Αρχαίους και όχι με αυτό που περιγράφει το τι ήταν; Έλληνες.

Γιατί πρέπει να μας πείσουν ότι αν και ήταν προγονοί μας δεν ήταν αυτό που θέλουν να μας περάσουν ότι είναι ο Έλληνας σήμερα; Ότι ο Έλληνας είναι ο Ορθόδοξος και εφόσον οι πρόγονοι μας δεν ήταν Ορθόδοξοι  δεν πρέπει να ονομάζονται Έλληνες αλλά Αρχαίοι Έλληνες ή και πολλές φορές σκέτο αρχαίοι. >>

Με την θρησκεία τι γίνεται;
Αν πούμε αρχαία την θρησκεία του έθνους των Ελλήνων δεν την διαχωρίζουμε από την θρησκεία του έθνους των Ελλήνων; Δεν είναι σαν να λέμε ότι σήμερα το έθνος των Ελλήνων έχει κάτι άλλο για θρησκεία;
Αυτό δεν κάνει και η Ορθοδοξία τώρα και κάτι αιώνες;
Λέγοντας την θρησκεία μας ειδωλολατρική, δωδεκάθεο, αρχαία;

Αν όμως πούμε <<η θρησκεία του έθνους των Ελλήνων>> χωρίς το διαχωριστικό <<αρχαία>>;
Μπορεί να βγει το οποιοδήποτε παράξενο, λανθασμένο συμπέρασμα;
Ευτυχώς που το ΥΣΕΕ επέμενε σε κάτι τέτοιο και το κατοχυρώσαμε με την αναγνώριση μας το 2017.

Φαντάζεστε, αν δεν το είχαμε κάνει πρώτοι εμείς, να είχε καμιά φαεινή ιδέα η Ορθοδοξία αργότερα, αν και βγάζει σπυράκια από τη λέξη έθνος και Ελληνική, να πήγαινε να αναγνωριστεί αλλάζοντας το όνομα της από Ορθοδοξία σε Ελληνική Εθνική Θρησκεία.
Θα είχαμε χάσει τα πάντα.  

Να το πω διαφορετικά για να βοηθήσω περισσότερο.

Αν κάποιος διεθνής, παγκόσμιος οργανισμός σήμερα πάει και αναγνωρίσει, ας πούμε, την αρχαία Ελληνική(Ελληνική) γλώσσα ως αρχαία Ελληνική και όχι σαν Εθνική γλώσσα των Ελλήνων.
Τι θα συνέβαινε;
Θα ήταν υπερ ή κατά του Ελληνισμού; Του εθνικού ελληνισμού.
Θα ήταν μια ήττα μας ή μια νίκη μας;
Μια μεγάλη ήττα μας θα ήταν.

Αν την αναγνώριζε όμως ως εθνική γλώσσα των Ελλήνων;
Θα ήταν μια ήττα μας ή μια νίκη μας;
Θα ήταν μια μεγάλη νίκη μας. 
Μπορεί να μπερδευτεί με οτιδήποτε άλλο;
Την διαχωρίζει από κάτι άλλο;
Όχι, είναι μια ξεκάθαρη πρόταση που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει για το τι περιγράφει.
Είναι η γλώσσα του έθνους των Ελλήνων.

Φανταστικό είναι το παράδειγμα, αν και με την τρέλα που κυκλοφορεί στο πλανήτη, όπως με το παράδειγμα των Σκοπίων, ποτέ δεν ξέρεις τι πρέπει να κατοχυρώσεις.

                                                                Ευχαριστώ που με διαβάζετε
                                                                  Πλήθων Τ. ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ